MEHMET'E MEKTUPLAR (13)

Fatih BABAOĞLU

E-Posta : okmbeysehir@hotmail.com

              BİSM-İ HAFİ

Selam sevdasının sırrıyla ölenlerin üstüne;

Ve Mehmet'im sana...

Geçenlerde Mehmet liseli yeni yetmelerden biri yanıma geldi. Ağzını gere gere: "Seviyorum abi bea!" dedi. "Onsuz hayatın bir anlamı yokmuş, meğersem aşk ne güzelmiş. Amma zalımın gızı bi türlü dönüp bakmıyo. Kesin ben geberirim bu dertten" gibi birbirinden densiz lafı ardı ardına sıraladı. Dinledim Mehmet, yalnızca dinledim. Bizim allame –i âşığın lafı bitti olsa gerek: “Eee” dedi yine aynı sırıtışla, “Sen ne diyon bu işi abi?”

"Bana bak" dedim. "Sana aşk nedir, âşık ne diye sormayacağım, otur anlatacaklarımı dinle. Ondan sonra ben ne dedim kendi kendine sor bakalım olur mu?”

Vaktâ ki Osmanlı Devleti'nin kudretli sultanlarından Yavuz Sultan Selim Hazretleri Mısır'ı fethettikten sonra bir müddet daha o illerde konaklamış. Konakladığı bu süre zarfında Yavuz'un hizmetini ise Mısırlı bir kız yapıyormuş. Hizmetçi kız Sultanı görür görmez aşk denen hastalığa tutulmuş.  Gel zaman git zaman hizmetçi kızın aşkı bütün hücrelerini bürüyüp kara sevdaya dönmüş. Aşkını ilan etmek içinse bütün cesaretini toplayarak Hünkara not yazıp yatağına bırakmış.  Notta: "Derdi olan neylesin?" yazmaktaymış. Gece otağına gelip yatağındaki notu gören Hünkâr bunun hizmetçi kız tarafından yazıldığını anlamış tabi. Huzurunda gereksiz konuşan vezirlerinin bile kellesini almaktan çekinmeyen şu koca dünyayı tir tir titreten Yavuz, hizmetçi kızın aşkını bu denli saf ve temiz itiraf etmesine karşı aynı nezaketle karşılık vererek kağıdın ardına bir not yazmış elleri ile: "Derdi neyse söylesin."

Sabah heyecanla çadıra temizliğe gelen hizmetçi Hünkârın yazdığı notu bulur. Notu okuduktan sonra daha da heyecanlanarak: "Korkuyorsa neylesin?" diye kağıda yazıp aynı yerine bırakır. Akşamı merakla bekleyen Hünkâr çadıra girer girmez doğru yataktaki nota gider. Kağıdı alır okur ve hemen cevabını yazar:  "Korkmasın da söylesin."

Sabah olur hizmetçi Sultanın yazdıklarını okur ve kararını verir. Kararı ne olursa olsun Sultanı bekleyecek ve aşkını söyleyecektir. Nihayet akşam olur Hünkâr odaya girer ve hizmetçi kızı odada bulur. Hizmetçi kız soğukta donmak üzere olan bir serçenin titremesi gibi Sultanın karşısında tir tir titremektedir. Ağzından sadece bir “Sultanım!” çıkar ve orada ruhunu teslim eder. Cansız bedeni yerden kaldıran Sultan Selim Han gözyaşlarını tutamaz ve şu sözler dökülür:

"Merdüm-i dîdeme bilmem ne füsûn etti felek

Eşkimi kıldı füzûn giryemi hûn etti felek

Şîrler pençe-i kahrımda olurken lerzân

Beni bir gözleri âhûya zebûn etti felek."

Sözlerim bitince Mehmet yeni yetmenin göz pınarlarından iki damla yaş süzüldü. Anladım ki o an aşkın kıvılcımları yüreğinde yanmaya başladı: “Bak evlat!” dedim: “Âlemlere rahmet olarak gönderilen biricik Peygamberimiz (sav): ‘Kim âşık olur da iffetini korur, halini gizler ve bu yüzden ölürse, şehit olarak vefat eder’ buyurmuştur. Önemli olan kime, niye, neden âşık olduğun değil âşık olduğundur. Unutma Leyla ya da Şirin sebeptir… ”

Hatırlar mısın Mehmet başını omzuma koyup aşkın için ağladığın günleri?

Sevgiler kere sevgiler…